Wytrzymałośc określa się jako zdolność do długotrwałego wykonywania jakiejkolwiek pracy bez obniżenia jej wydajności - jako zdolność przeciwstawiania się zmęczeniu. Jej miara jest czas trwania pracy. Jest zależna od maksymalnego zuzycia tlenu, a ponadto uwarunkowana wpływami psychicznymi jak:
silna wola
motywacja
zainteresowania 

Traktuje się wytrzymałość jako zdolność do długotrwałewgo znoszenia przez organizm stanów stresowych wywołanych działąniem kompleksowych bodźców biologicznych i psychicznych, związanych z wykonywaniem wysiłków fizycznych, szczególnie w warunkach zawdoów sportowych. 

WYTRZYMAŁOŚĆ a WYDOLNOŚĆ 
Pjęcia wydolności nie należy utożsamiać z wytrzymałością. Wydolność rozmuiana jest jako zdolność do wykonyania dużych wysiłków fizycznych, wywołujących najbardziej efektywne i ekonomiczne reakcje adaptacujne podczas pracy i wypoczynku. Jest to pojęcie biologiczne, określające całokształt mechanizmów fizjologicznych zapewnoiających mozliwość efektywnego wykonywania dużych wysiłkow fizycznych bez głębszych zaburzeń podczas i po pracy. Wydolność ocenia potencjalne możliwości ustroju w sensie biologicznym, które w warunkach startowych mogą, ale nie muszą, być w pełni wykorzystane. 

Wytrzymałośc można podzielić na:

# wytrzymałość ogólną
- jest jedną z form wytrzymałości organizmu. Według wielu autorów wytrzymałość ogólna określana jest jako zdolność orgaznizmu do wykonuwania gługotrwałej pracy o umiarkowanej intensywności. (patrz trening aerobowy) 

# wytrzymałośc specjalna
- w tym rodzaju wytrzymałości stosuje się obciążenia zbliżone do maksymalnych mażliwości, a również je przekraczając. Jednak przekraczanie progu tlenowego nie powinn przekraczać 20% pracy nad wytrzymałością. kształtowanie wytrzymałości specjalnej dokonuje się stosując metode interwałową polegającą na tym, że po fazie obciążeń nie ma pełnego wypoczynku i na pewnym długu tlenowym wykonuje się następną serię działań ruchowych. istotą jest przystosowanie sie organzimu do zwiększonych wymagań wysiłkowych.