Można zatem powiedzieć, że różne metody możemy realizować w danej formie za pomocą różnych środków.

Tak więc w treningach ukierunkowanych na rozwój poszczególnych zdolności motorycznych stosowane są takie formy organizacji treningu jak:

- forma STACYJNA
- forma OBWODOWA

Warto tu także wspomnieć o takim założeniu, iż formy organizacji wpływają na intensyfikację danego treningu.


1. FORMA STACYJNA

a) w aspekcie motorycznym przypisana jest sile
b) obejmuje od 6 do 12 stanowisk
c) w aspekcie metodycznym przypisana jest nauce określonych czynności ruchowych
d) bazuje na dwóch wariantach
- szybkościowo-siłowym lub siłowo-szybkościowym (czas pracy/czas wypoczynku 1/4)
- wytrzymałosciowo-siłowym lub siłowo-wytrzymałościowym (czas pracy/czas wypoczynku 4/1)
e) każde z ćwiczeń ma charakter siłowy - ćwiczenia wykonuje się na grupy antagonistyczne
f) obejmuje od 2 do 6 obwodów stacyjnych w ramach jednych zajęć
- w wariancie szybkościowo-siłowym lub siłowo-wytrzymałościowym przerwy między obwodami wahają się od 2 do 4 minut
- w wariancie wytrzymałościowo-siłowym lub siłowo-wytrzymałościowym przerwy między obwodami nie przekraczają 2 minut


2. FORMA OBWODOWA

a) w aspekcie motorycznym jest przypisana wytrzymałości
b) w aspekcie metodycznym przypisana jest doskonaleniu określonych czynności ruchowych
c) obejmuje od 6 do 12 stanowisk pracy w tym:
- przynajmniej 2 ćwiczenia o charakterze siłowym
- 2 ćwiczenia o charakterze skocznościowym
- 2 ćwiczenia o charakterze zwinnościowym
- 2 ćwiczenia o charakterze kompleksowym łączącym elementy siłowe ze zwinnościowymi-skocznościowymi
- 2 ćwiczenia o charakterze ukierunkowanym na daną dyscyplinę sportową
d) w formie obwodowej nie ma przerw wypoczynkowych między ćwiczeniami - jedyne przerwy jakie występują to przerwy na zmianę stanowiska pracy
e) każde z ćwiczeń wykonuje sie z intensywnością średnia i poniżej średniej
f) obejmuje od 2 do 6 obwodów w ramach jednych zajęć - przerwy między obwodami nie przekraczają 2 minut.

Twórcą form treningowych był  Kuźniecow.