Leczenie głodem było znane już w starożytności i dopiero na przestrzeni ostatnich wieków, na skutek postępu farmakologii, odrzucono tą formę leczenia. Leczenie głodem może być bardzo skuteczne w chorobach mających wyraźny przyczynowy związek z przekarmieniem ( np. miażdżyca, otyłość, niewydolność krążenia, nadciśnienie, niektóre choroby skóry itp. ).

W leczniczym mechanizmie głodu odgrywają rolę 2 zagadnienia: żywienie endogenne, czyli czerpanie z własnych tkanek dla utrzymania właściwego składu krwi. Przede wszystkim zostają zużyte zapasy tłuszczu, różnego rodzaju złogi i nadmiary przez co ustrój odmładza się i oczyszcza. W czasie długotrwałych głodówek mogą występować okresy złego samopoczucia z nasileniem objawów bólowych w starych ogniskach zapalnych. Specjaliści wiążą te dolegliwości z otwieraniem przez organizm i likwidacją ognisk chorobowych. W czasie głodówki nic się nie je, ale należy pić co najmniej 3-4 szklanki bezkalorycznych płynów ( woda napary ziołowe). Ponieważ ustrojowe zapasy glikogenu spalają się w ciągu pierwszych dni, w dniach następnych tłuszcze spalają się już bez węglowodanów, co może prowadzić do lekkiej kwasicy i zwykle wtedy uczucie głodu ( przynajmniej częściowo) ustaje. Utrata masy ciała w początkowym okresie może wynosić około 1 kg na dobę. Następnie organizm nastawia się na oszczędniejszą gospodarkę zapasami i wtedy proces chudnięcia przebiega wolniej.

Specjaliści twierdzą, że 2-3 tygodniowa głodówka przy dostatecznym dostarczaniu płynów nie budzi obaw o zdrowie (oczywiście jeśli komuś wolno głodować, konieczna konsultacja lekarska), utrata wagi nie powinna przekroczyć 20%.

Reakcje indywidualne i samopoczucie przy głodówce bywają bardzo różne i dlatego nie należy z góry zakładać określonego okresu głodówki lecz uzależnić to od reakcji organizmu. Zaburzenia snu i nieprzyjemne reakcje sercowe mogą oznaczać, że dana osoba źle znosi psychicznie głodówkę i wtedy należy ją przerwać.

Ludzie starsi często źle znoszą głodówki, toteż należy stosować głodówki krótkie, przy pilnej obserwacji i ewentualnym podawaniu soków owocowych, lub wody z miodem i cytryną.

Po głodówce należy przez kilka dni stosować dietę lekkostrawną ( kasza manna, przetarte owoce itp. podawane w małych porcjach i w miarę często).

Jeśli głodówka ma trwać dłużej niż 5 dni konieczna jest stała kontrola lekarska.

KAŻDA GŁODÓWKA MUSI BYĆ SKONSULTOWANA Z LEKARZEM, NIE WOLNO STOSOWAĆ JEJ SAMODZIELNIE !